Yargıtay 11. Hukuk Dairesi'nin vermiş olduğunu karar göre, kredi sözleşmesine kefil olarak imzası olan okuma yazma bilmeyen kişinin, sözleşme içeriğini bilmeese de kabul edilemeyeceğine ve borçtan sorumlu tutulacağının altını çizdi.
Okuma yazma bilmeyen bir kişi, bankadan kredi çeken bir yakınına kefil oldu, kefalet belgesine imzasını attı. Borçlunun borcunu ödememesi üzerine banka, kefil hakkında icra takibi kararı aldı. Kefil olanın, okuma yazma bilmediğini iade ederek borca itirazı üzerine banka, kefil hakkında davaya gitti.
Davayla ilgilenen yerel mahkeme, Kumluca Milli Eğitim Müdürlüğünden kefil olanın eğitim kayıtlarını istedi. Herhangi bir kayıt bulunmaması üzerine mahkeme, okuma yazma bilmeyenin imzaladığı belge içeriğini de bilmeyeceği gerekçesiyle davayı onaylamadı.
Temyiz itirazı üzerine dosyayı değerlendiren Yargıtay 11. Hukuk Dairesi, yerel mahkemenin kararını sildi.
Karara yönelik
11. Hukuk Dairesi'nin kararında, kefil olanın ilgili evrakı imzaladığına dair itirazda bulunmadığı ancak içeriğini bilmediği yönünde savunma yaptığı ortaya çıktı.
İmzanın kişinin kimliğini niteliği taşıdığı, onu belirleyen ve diğerlerinden ayıran bir işaret olduğu vurgulanan kararda, "İmza, borç altına girme iradesini ve özellikle beyan iradesini kesin olarak açıklar, tamamlayıp ortaya koyar." ifadesi kullanıldı.
Karara ilişkin, okuma yazma bilmeyenlerin imza yerine parmak izi ve el ile yapılmış bir işareti de kullanabileceği belirtilerek, şunlara yer verildi:
"Okuma yazma bilmeyen kişi imza kullanıyorsa bu imzası ile sözleşme yapıp borç altına girebilir. Davalının okuma yazma bilmediği kabul edilse dahi bu durum tek başına sözleşmenin geçersizliği sonucunu doğurmayacağı gibi, sadece bu nedenle de imzaladığı sözleşmenin içeriğini bilmediği kabul edilemez. Davalının olduğuna şüphe bulunmayan imza, sözleşmenin kurulması ve davalının borç altına girmesi için yeterlidir." şeklinde açıklandı.
