Fazla Nan Körlük Yapar mı?
Toptancılık yapıp insanoğluna nankör demek doğru değildir.
Bilinmelidir ki, her insanda az da olsa nankörlük vardır. Her insanda çok da olsa vefakârlık olduğu gibi…
Bizlerin düştüğü en önemli yanlışlardan bir tanesi de insanları yaftalarken acımasız olmak.
Baban sana her türlü imkânı seferber eder, bir elin yağda bir elin baldadır. Belki altına bir araba bile almıştır ama bir fikir ayrılığı yaşadığın zaman ona karşı cephe alırsın hemen.
Neden? İçin deki nankörlük damarından.
Bir aile tanıyorum…
Babası oldukça zengin.
Kaynakları iyi kullanmışlar, harama da pek fazla tevessül etmediklerinden bereketli olmuş kazançları, Allah da verdikçe vermiş.
Birlikte hayata atıldıkları diğer aileler tutunamamışlar hayata, onlar da kendilerine yetecek kadar zengin olmuşlar.
Zengin ailenin kalabalık nüfusu da var.
Baba karizmatik, sevilen bir tip.
Çocukları arasında asla ayrım yapmayan özelliklere sahip…
Yaşam standartları gittikçe artan bu ailede kişi başına düşen gelir de doğal olarak artmakta.
Çocuklardan kimisi babasının ideolojisi ile ters istikamette yürüyor. Babası onları da seviyor ama onlar nasılsa her istediklerini alabildikleri için babalarını sevme gereği duymuyorlar.
Koyun kurt ile gezerdi, fikir başka başka olmasa dediği gibi şairin…
Fikir değişince gidiş yolu da değişiyor.
Zenginliğin zirvesinde iken de babalarını sevmeyen çocuklar işler kesatlaşmaya başlayınca da babalarına karşı çıkmaya devam ediyorlar.
Önceleri utana sıkıla babalarına karşı gelirken şimdilerde, işler durağanlaşınca etraftan da destek bulunca şiddetli bir karşı çıkma başlıyor.
Kimi gelirinin daha da artmasını talep ediyor, kimisi babasının diğer mallarına göz dikiyor, kimisi diğer kardeşlerini kıskanmaya başlıyor.
Babasıyla uyumlu olan, verilen nimetlere şükreden çocuklarla diğer çocuklar yarı yarıya…
Babasına karşı çıkan çocuklar evlerinin bahçesine çıkıyorlar, babalarının diktiği kiraz ağacını görmezden geliyorlar.
Her çeşit sebze, meyve var, çiçekler almış başını gitmiş hepsini görmezden geliyorlar.
Daha düne kadar belediyenin çöp döktüğü mezbelelik cennet köşesi gibi olmuş ama çocukların umurunda değil…
Evin önündeki babasının aldığı arabayı görmezden geliyorlar.
Dünyanın en zalim insanı bile bunca nimetin şükrünü eda eder.
Hayır, diyor!
Babam şurada yanlış yaptı, bunları yapmamalıydı, ben babamla aynı yolda yürümek istemiyorum, diğer kardeşlerim koyun gibi itaat ediyor. Ben itaat etmeyi sevmiyorum, ben asiyim falan…
Babası bir gün bunları topluyor:
Evlatlarım, isteyen bana karşı çıksın, isteyen benden ayrılsın, isteyen benimle aynı yolda yürüsün. Kimin ne tür karar vereceği beni ilgilendirmiyor…
Ama!
Ben bugüne dek Allah’a ve Allah’ın yarattığı kimseye nankörlük etmedim.
Siz de nankör olmayın! Bu sizin ne denli kötü insan olduğunuzu gösterir benlik bir durum yok…
Bana sorarlarsa;
“Kuzudan it doğar, itten kuzu doğar.” Der zevahiri kurtarırım…
Mustafa SÜS
